"Igraszki z Diabłem" Jana Drdy, sztuka w stylu starych komedii czeskich z pierwszej połowy XIX wieku, powstała w czasie okupacji. Być może jako odpowiedź na mrok i grozę, okrutnej wojny. Czerpiąc z podań ludowych i pieśni ludu czeskiego, napisał Drda opowieść o tym, jak uczciwy chłop z czystym sumieniem nie musi się niczego na świecie obawiać, bo takiego zucha nawet piekło nie zmoże. Jest to bajka a zarazem poemat dramatyczny dla dorosłych, pełen teatralnego wigoru i sympatycznych postaci - podobnych do figurek wyciętych z ludowych obrazków i odpustowych kramików z piernikami .Bohaterem jest dzielny wysłużony wojak- Marcin Kabat, uwikłany w przygodę z powodu dwóch, lekkomyślnych dziewcząt, które za cenę zdobycia mężów, podpisują "oblig piekielny"; z narażeniem życia ,wyrywa piekłu niedoszłe ofiary... A kiedy może go spotykać za to nagroda najwyższa- prosi... o szczyptę tabaki do fajki. Ratuje natomiast od potępienia dwie inne dusze: dobrodusznego zbója oraz obłudnego świętoszka. Bo Kabat posiada mądrość, dobroć - i wie, że istnieją łotrostwa, dla których nie ma zmiłowania, ale wie też, że ogrom win, wynika ze słabości natury ludzkiej i głupoty, a takie zawsze okupić można pokutą i skruchą. Z przeróżnych motywów ludowych sporządzona komedia Drdy, ma sens życiowy, ale jest także niepozbawiona politycznych aluzji... Bo przecież na ziemi wciąż, całe mnóstwo "diabłów", podsuwających ludziom do podpisu różne "cyrografy"...Być może "Madejowe Łoże", którego przeląkł się w piekle dzielny wojak, pierwszy raz strachu doświadczając, stanowi symbol bezmiaru nikczemności i zbrodni; piekielnego spodlenia natury ludzkiej... Poza tym sztuka Drdy "oddycha" pogodą i optymizmem a bogactwo wątków i postaci daje okazję do stworzenia pierwszorzędnego widowiska, kipiącego życiem, grającego wieloma barwami, pulsującego wesołością i humorem, z którego można wydobyć wiele ludzkich, wciąż aktualnych, treści.. Czarty i anioły, niebo i piekło ani na chwilę nas nie odrywają od realnych ludzkich spraw. Motywy te Drda zastosował z dużym humorem, potraktował ironicznie i stworzył utwór sceniczny pełen uroku bajkowego świata i ludowej fantazji.